Strahovi
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 35 | Nivo: Pravni fakultet, Banja Luka

SADRŽAJ:
Strahovi...................................................................................3
Sta se desava u nasem tijelu kada se strah pojavi……………5
Realni i nerealni strahovi……………………………………6
Strah, panika, užas..................................................................7
Adekvatni strahovi..................................................................9
Trema......................................................................................10
Ankcioznost............................................................................12
Zabrinutost..............................................................................13
Panicni poremecaji…………………………………………..14
Panicni poremecaji kod mladih ……………………………..17
Strah u psihopatalogiji............................................................19
Strah i seksualnost …………………………………………..21
Grupa specificnih seksualnih strahova………………………26
Ankcioznost u psihopatalogiji................................................27
Literatura................................................................................28
STRAHOVI
Strahovi su grupa osjećanja koja osoba ima kada procjeni da je ugrožena ona ili neka njena vrijednost, a da ne može da se adekvatno suprotstavi objektu ili situaciji koja je ugrožava. Postoji više vrsta strahova: strah, panika, užas i strepnja.
Strah je normalna pojava i sastavni dio naših emocija. U evolutivnom smislu, svrha straha je preživljavanje i samozaštita individue, kao i zaštita njenih vrijednosti. Jedini urođeni strahovi, odnosno strahovi koji se ispoljavaju i kod beba, jesu strah kad se izmakne podloga i strah na iznenadne jake zvukove. Beba će, takođe, reagovati strahom i na bolove svih vrsta. U toku razvoja pojavljuju se i tzv. razvojni strahovi specifični za određen uzrastni period djeteta. Na primjer, strah od mraka se javlja krajem druge ili u toku treće godine života, povećava se, i u petoj godini je veoma intenzivan.  Sredinski, genetski i prenatalni uticaji, kao i inteligencija utiču na stepen sklonosti razvoja strahova kod djece. Roditelji, pogotovu majka, su ti koji će svojim reakcijama uticati na intenzitet i dalji razvoj urođenih i razvojnih, kao i na pojavu novih strahova. S obzirom da se većina strahova uči, kod djece ne treba ohrabrivati i učvršćivati neadekvatne ili iracionalne strahove, ali ne treba ni zabraniti njihovo izražavanje. Uplašeno djete treba što pre utješiti uzimanjem u naručje, milovanjem, ljuljanjem i hrabrenjem tihim glasom, a tek onda postavljati pitanja o izvoru straha i razuvjeravati ako je strah neadekvatan.
Postoje razlicite psiholoske metode koje pomazu da se strahovi prevazidju i razrjese, osobe koje su oslobodjene (rasterecene) od strahova zive spokojnije i kvalitetnije. Psiholoska ravnoteza zahteva mentalnu hogijenu i svjest o svojim nemogucnostima.
Osjecaj tjeskobe, neprijatnosti ili vrlo intenzivne uznemirenosti, dozivljen u prisutnosti neke "opasnosti" ili pri pomisli na nju, naziva se strahom.
Strah u osnovi ima i svoju pozitivnu funkciju, od najstarijih vremena omogucava opstanak covjeka. Opreznost, bezanje pred opasnoscu, sakrivanje i nepoverljivost prema nepoznatom, nasledjivani su od generacije do generacije. Beba od 4-5 mjeseci moze pokazivati manifestacije straha u obliku naglih i nedefinisanih reakcija, pokreta ili promena polozaja. Vremenom, odnosi straha i iskustva se uslovljavaju: strah od nekih predmeta, novih situacija, stranih osoba, zivotinja, usamljenosti, mraka, bolnih i mucnih sjecanja. Tek vremenom (sazrijevanjem i odrastanjem), strah se kristalise oko neuspjeha, ponizenja, kaznenih mera, skolske sredine.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]